"Αν τις γλώσσες των ανθρώπων
και των αγγέλων μιλώ
αγάπη όμως δεν έχω,
είμαι πιάνο ξεκούρδιστης
παράφωνης ορχήστρας.
Να προφητεύω αν μπορώ
κι αν μάθω τα μυστήρια
κι ολόκληρη τη γνώση
κι αν έχω τόση πίστη
που να κινεί βουνά
αγάπη όμως δεν έχω
πάλι δεν είμαι τίποτα.
Ό,τι έχω και δεν έχω
στους άλλους αν χαρίσω
ακόμα και το σώμα μου
αν ρίξω στη φωτιά
αγάπη όμως δεν έχω
αυτό δεν μ΄ ωφελεί.
Γιατί η αγάπη ανεκτικό
καλύτερο σε κάνει
η αγάπη δεν ζηλεύει
και δεν αυθαδιάζει
η αγάπη δεν επαίρεται
και δεν ασχημονεί.
Δεν θέλει δικαιώματα
και ούτε εξοργίζεται
δε βάζει το κακό στο νου
δε χαίρεται με τ΄ άδικο
γιορτάζει την αλήθεια.
Η αγάπη όλα τ΄ ανέχεται
και όλα τα πιστεύει
η αγάπη πάντα ελπίζει
και πάντα υπομένει.
Η αγάπη δε χάνεται ποτέ.
Κι αν προφητείες διαψευστούν
και γλώσσες δεν μιλιούνται
πια κι η γνώση μας ξεπεραστεί.
Γιατί είναι γνώση μερική
και μ΄ όσα λίγα ξέρουμε
κοιτάζουμε το μέλλον .
Όμως το Τέλειο σαν θα ΄ρθει
πια δε θα μας χρειάζεται
αυτή η σκόρπια γνώση.
Όταν ήμουν παιδί
σαν παιδί μιλούσα
σαν παιδί σκεφτόμουν
και συλλογιζόμουν.
Μα τώρα άφησα πίσω μου
τις παιδικές μου σκέψεις.
Σαν μεσ΄ από ένα αίνιγμα
από θολό καθρέφτη
κοιτάζουμε τον κόσμο.
Όμως τότε θα βλέπουμε
Πρόσωπο με πρόσωπο.
Αυτή η γνώση η μερική
τότε θα γίνει επίγνωση
έτσι καθώς και ο Θεός
τόσο καλά μας ξέρει.
Τώρα εδώ σ΄ αυτή τη γη
μας απομένει η Πίστη
η Αγάπη κι ή Ελπίδα.
Κι είναι πολυτιμότερη
απ΄ όλα αυτά η ΑΓΑΠΗ."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου