24 Φεβ 2010

1η Αυγούστου 1981 (Η έναρξη μίας γενιάς που βγήκε στον αέρα)

Στις 1η Αυγούστου το 1981 έγινε μια επανάσταση που άλλαξε τα δρώμενα όλων εμάς που ακούγαμε μουσική. Μπήκε στην ζωή μας το MTV και η μουσική παντρεύτηκε με την εικόνα. Ένα μέσο που παρόλο που είχε γεννηθεί στην Αμερική έδωσε βήμα στα ευρωπαϊκά συγκροτήματα και καλλιτέχνες να πλασάρουν τον ήχο τους πέρα από τον Ατλαντικό μιας και δώσανε μεγαλύτερο βάρος τότε στα video-clip.

Καλλιτέχνες όπως οι Duran Duran, ο David Bowie, οι Police, οι Culture Club άλλα και πολλοί άλλοι είχαν ταυτιστεί με το MTV τόσο με την μουσική, όσο και με την εικόνα τους. Το MTV είχε αντικαταστήσει το ραδιόφωνο και το κανάλι είχε γίνει σημείο αναφοράς εκατομμυρίων νέων σε όλο τον κόσμο. Πολύ μουσική, ελάχιστες διαφημίσεις και άμεση επαφή με τα είδωλα της εποχής που μέχρι τότε ήταν "απόμακροι", το MTV τους έβαζε κατευθείαν μέσα στα σπίτια όλων. Χρυσές εποχές για την μουσική βιομηχανία αφού στην ουσία τα video-clip λειτουργούσαν σαν διαφημίστηκα spot για τους δίσκους. Κι αυτό 24 ώρες το 24άωρο!!! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως τα budget για τα video-clips από τις δισκογραφικές ήταν τόσο ψηλά που σήμερα αυτά τα ποσά λόγο κρίσης δεν τα δίνει καμία.

Σήμερα το MTV δεν θυμίζει τίποτα με το MTV εκείνων των ημερών. Κάθε 10 λεπτά διαφημίσεις και οι ενημερωτικές μουσικές εκπομπές έχουν αντικατασταθεί από ριάλιτι και σκουπίδια. Όλοι εμείς που είχαμε ταυτιστεί τότε με το MTV στις μέρες της δόξας, βρίσκουμε παρηγοριά στο VH-1 άλλα σίγουρα δεν είναι πλέον το ίδιο. Η γενιά του MTV ζει πλέον μόνο με τις ευχάριστες αναμνήσεις της. Και αυτές δεν είναι λίγες....

Απολαύστε ένα σπάνιο ντοκουμέντο των πρώτων λεπτών όταν βγήκε το MTV στον αέρα...

.
Υ.Γ.: Το πρώτο video-clip που προβλήθηκε πρώτη φορά στο MTV ήταν το “Video Killed The Radio-Star” των Buggles ενώ 6 χρόνια αργότερα (στις 1η Αυγούστου του 1987) όταν βγήκε το MTV Europe στον αέρα, το πρώτο video-clip που προβλήθηκε ήταν το “Money For Nothing” των Dire Straits

20 Φεβ 2010

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός

Δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες που έχουνε χαθεί εδώ και χρόνια από την πιάτσα. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι άλλα πάντα υπό την αιγίδα των δισκογραφικών. Κάποιους τους πετάξανε αφού πρώτα τους είχανε αρμέξει, άλλοι πάλι είχαν πάρει τα μυαλά τους αέρα και καβαλήσανε καλάμι και κάποιους ατάλαντους που τους είχανε δημιουργήσει οι ίδιοι τους αφήσανε στην μοίρα τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στις μέρες τις δόξας τους πουλούσανε εκατομμύρια αντίτυπα των δίσκων τους μέχρι και σήμερα. Άλλα όποιος νομίζει πως οι πρωταγωνιστές έχουν οικονομικό όφελος από αυτό το γεγονός κάνει λάθος. Αντίθετα αναγκάζονται να τρέχουν σε διάφορα 80s και 70s Festival για να επιβιώσουν οικονομικά έστω και με full-playback.

Γράφω όλα τα παραπάνω με αφορμή κάποιου video-clip που έπιασε το μάτι μου όπου πρωταγωνιστεί ο Bobby Farrell των θρυλικών Boney M. Ήταν πάντα η βιτρίνα και δεν τραγούδησε ποτέ. Απλά ανοιγόκλεινε το στόμα. Δημιούργημα όπως αργότερα και οι Milli Vanilli που είχαν τον ίδιο παραγωγό. Άλλα και τα υπόλοιπα μέλη που τραγουδούσανε αποκόμισαν μόνο τα ψίχουλα της τεράστιας αυτής τούρτας που πουλάει ακόμα και στις μέρες μας.

Προσέξτε το μήνυμα στην αρχή και στο τέλος του video. Τα σχόλια δικά σας....

19 Φεβ 2010

Out Of The Dark (Into The Light)

Ο Falco, ένας μεγάλος αυστριακός καλλιτέχνης της δεκαετίας του 80, θα έκλεινε σήμερα τα 53 χρόνια. Δυστυχώς όμως στις 6 Φεβρουαρίου του 1998 σκοτώθηκε σε τροχαίο στον Άγιο Δομίνικο σε ηλικία 41 ετών. Έκανε το ντεμπούτο του αρχές της δεκαετίας του 80 με το τραγούδι “Der Kommissar” που τον έκανε διεθνώς γνωστό άλλα η μεγαλύτερη παγκόσμια επιτυχία του ήρθε το 1985 με το “Rock Me Amadeus” που είχε φτάσει στην κορυφή των αμερικάνικων charts δεδομένου ότι μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό γερμανόφωνο τραγούδι που κατάφερε να γίνει νούμερο ένα στις ΗΠΑ.

Ο εγωκεντρικός του χαρακτήρας, η άστατη ζωή του και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με τα ναρκωτικά ήταν πολλές φορές η αφορμή για τα σκαμπανεβάσματα της καριέρας του. Εν ζωή είχε πουλήσει πάνω από 60 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και εξακολουθούν να πωλούνται μέχρι και σήμερα αφού τον περασμένο Δεκέμβριο κυκλοφόρησε ένα album με ανέκδοτα τραγούδια που είχαν βρεθεί πρόσφατα σε ένα studio ηχογραφήσεων στην Φρανκφούρτη.

Το τραγούδι “Out Of The Dark” που ηχογραφήθηκε λίγο πριν τον θάνατό του και κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά την κηδεία του χαρακτηρίστηκε από πολλούς προφητικό. Είναι βέβαιο πως ο Falco θα παραμείνει ένα σημαντικό κεφάλαιο για την δεκαετία του 80, πόσο μάλλον για την Αυστρία που μουσικά μετά τον Mozart δεν είχε να παρουσιάσει τίποτα αξιόλογο εκτός από τον Falco.

R.I.P. my friend...

14 Φεβ 2010

Happy Valentine

Γιορτή των ερωτευμένων σήμερα και τι καλύτερο να θυμηθούμε κάτι από τα παλιά. Ένα βίντεο από την εκπομπή της αξέχαστης Μαλβίνας Κάραλη όπου παρουσιάζει έναν οδηγό για ερωτευμένους.

Μαλβίνα, μας λείπεις....

14 Φλεβάρη 1996. Απολαύστε το....

12 Φεβ 2010

Ο Πανούσης ξαναχτυπά!

Το τελευταίο καιρό μπορεί να μην τον βλέπουμε συχνά στην τηλεόραση άλλα τον απολαμβάνουμε στο ραδιόφωνο. Ο Τζίμης Πανούσης μπορεί να μην μιλάει πολύ άλλα όταν μιλάει τσακίζει κόκαλα! Έτσι και προχθές στα βραβεία Status είπε λίγα, καλά και επίκαιρα.

Απολαύστε τον!!!!

4 Φεβ 2010

The Class Of 1989-1990

Λένε πως μια εικόνα ίσον με χίλιες λέξεις. Καμιά φορά και αυτές είναι λίγες γιατί χίλιες λέξεις δεν φτάνουν για μια ολόκληρη ζωή πόσο μάλλον για μια ολόκληρη γενιά. Όταν ήμασταν νέοι, πάνω στην τρέλα και το αίμα έβραζε, φτιάχναμε όνειρα, ερωτευόμασταν, γελούσαμε, κλαίγαμε, η πιο μικρή αποτυχία φαινόταν να ήταν το τέλος του κόσμου και όταν θέλανε να μας παρηγορήσουν μας πετούσαν την εξής ατάκα: «Μην στεναχωριέσαι. Έχεις όλη την ζωή μπροστά σου». Κι έτσι ήταν. Και η ζωή προχωρούσε (και προχωράει ακόμα) και τα τότε προβλήματα της καθημερινότητας σήμερα τα θυμόμαστε και γελάμε. Είχαν δίκιο οι παλιοί που μας το έλεγαν και σήμερα το υιοθετούμε κι εμείς να το λέμε στα παιδιά μας.

Ξεχάσανε όμως να μας πουν και να μας προετοιμάσουν για το σημαντικότερο: «Πως τα χρόνια που περνάνε δεν θα έρθουνε ξανά». Και αυτή είναι η πιο πικρή αλήθεια η οποία όμως πρέπει να περάσουνε τα χρόνια για να την συνειδητοποιήσεις. Μια τέτοια στιγμή την έζησα σήμερα όταν ένας φίλος απ’ τα παλιά μου έστειλε αυτή την φωτογραφία. Δεν είναι απλά μια ακόμη 3η Λυκείου που αποχαιρετά για πάντα το σχολείο. Στην ουσία αποχαιρετούσαμε τα νιάτα μας, τις σχέσεις μας, τις λύπες και τις χαρές μας, αποχαιρετούσαμε ακόμα και μια δεκαετία η οποία έχει σημαδέψει την ζωή μας για πάντα. Απλά τότε δεν το γνωρίζαμε. (τραγική ειρωνεία: η φωτογραφία τραβήχτηκε τον Δεκέμβριο του ‘89)

Είμαι βέβαιος πως όλοι τους (ότι και αν τους έφερε η πορεία της ζωής) θα δίνανε το οτιδήποτε για να ζήσουν και πάλι εκείνες τις εποχές. Τα χρόνια της αθωότητας, της τρέλα και των ονείρων. Αν μη τι άλλο να βρεθούν ξανά μετά από 20 ολόκληρα χρόνια.

Φίλοι μου, όπου και να βρίσκεστε να είστε πάντα καλά....
Υ.Γ.: Το παραπάνω άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις, για να μην έχουν την ψευδαίσθηση πως όλοι η ζωή τους κρίνετε μόνο από μια κόλλα χαρτί....

2 Φεβ 2010

Σχετικά με το θέμα της ιθαγένειας

Τις τελευταίες μέρες ακούσαμε πως η κυβέρνηση θέλει να περάσει νομοσχέδιο με το οποίο θα δίνει την ελληνική ιθαγένεια σε όποιον μετανάστη/λαθρομετανάστη το επιθυμεί. Επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια ξένη χώρα της οποίας θα μπορούσα αν ήθελα να πάρω την "υπηκοότητα" (δεν γούσταρα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν σεβόμουνα τους νόμους, τα ήθη και τα έθιμά της) πιστεύω πως στην ουσία αυτό είναι μια νέα μορφή "μεταμοντέρνας γενοκτονίας".

Στο βωμό της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων αρχίζουν και μας βάζουν σε ένα τρυπάκι που σταδιακά θα μας κάνει να ξεκόψουμε από την παράδοση και την ταυτότητά μας. Όχι μόνο για μας τους έλληνες άλλα και για άλλα έθνη.

Απ’ όλα όσα ακούστηκαν, εμένα μου έκανε εντύπωση μια δήλωση του πρωθυπουργού της Αυστραλίας Kevin Rud η οποία λέει τα εξής:

«Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί, είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει! Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτή τη χώρα μήπως προσβάλλουμε ένα άτομο ή την κουλτούρα του. Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Bali , η πλειοψηφία των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού. Η κουλτούρα μας εξελίχθηκε σε δύο αιώνες γεμάτους αγώνες, προσπάθειες και νίκες από εκατομμύρια άντρες και γυναίκες που επιζητούσαν την ελευθερία.
Η κύρια γλώσσα που μιλάμε είναι τα Αγγλικά. Όχι τα Ισπανικά,τα Λιβανέζικα, τα Αραβικά, τα Κινέζικα, τα Γιαπωνέζικα, τα Ρώσικα ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν θέλετε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, μάθετε τη γλώσσα μας!
Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό. Αυτό δεν είναι κάποιο Χριστιανικό, ακροδεξιό, πολιτικό κίνημα, αλλά γεγονός: Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με Χριστιανικές αρχές, ίδρυσαν αυτή τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο. Αρμόζει, λοιπόν, να το δείχνουμε πάνω στους τοίχους των σχολείων μας.
Αν ο Θεός μας σας προσβάλλει, σας προτείνω να βρείτε άλλο μέρος του κόσμου για να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας. Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε, χωρίς ερωτήσεις. Αυτό που ζητάμε είναι να δεχτείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς, και να ζήσετε μαζί μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη.
Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε κι εσείς.
Όμως, μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να μουρμουρίζετε για τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που δίνετε όταν παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω, τον τρόπο ζωής μας, τότε σας ενθαρρύνω να εκμεταλλευτείτε μια άλλη μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας:
Το δικαίωμα να φύγετε!
Αν δεν είσαστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε!
Δε σας φέραμε εδώ με το ζόρι.
Εσείς διαλέξατε να έρθετε.
Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς διαλέξατε!»

Συμφωνώ και προσυπογράφω!!!!

1 Φεβ 2010

Life is a movie

Ο πρώτος μήνας του 2010 και της πρώτης χιλιετίας πέρασε σχετικά γρήγορα. Για πολλούς ευχάριστα και για άλλους μίζερα μιας και δεν ήταν όλα τα γεγονότα ευχάριστα. Από την μια οι κινητοποιήσεις των αγροτών, το κλείσιμο των δρόμων, η ταλαιπωρία όλων των υπολοίπων και ο χωρισμός της ωραίας Ελένης για κερασάκι στην τούρτα (έτσι για γκλαμουριά).

Ξέρω πως οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν προβλέπετε να βελτιωθούν άλλα θα ήταν λάθος να τα βάψουμε μαύρα και να αφήσουμε την καθημερινότητα να μας πάρει από κάτω. Γι’ αυτό μην αφήσετε καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη για γέλιο και την συναναστροφή με φίλους. Φτιάξτε το δικό σας καθημερινό σενάριο και φροντίστε να πρωταγωνιστείτε εσείς σε αυτό και όχι αυτοί που σας την σπάνε. Και κυρίως, φροντίστε το σενάριό σας να μην είναι δράμα. Διαφορετικά περιοριστείτε στον ρόλο του κομπάρσου....

Καλό μήνα σε όλους!!!!