Η ζωή μου σαν έφηβος

Έφηβος! Αν ψάξετε στα ερμηνευτικά λεξικά, θα δείτε πως η λέξη αυτή σημαίνει: «αυτός που βρίσκεται ανάμεσα στην παιδική και τη νεανική ηλικία». Κρίμα όμως που δε δίνει τον επακριβή ορισμό του εφήβου και ακόμα πιο κρίμα που δε γνωρίζει κανείς σχεδόν, τι θα πει να είσαι έφηβος.

Οι μεγάλοι φαίνεται πως ξέχασαν (γι’ αυτό και δε μας καταλαβαίνουν), οι μικροί τι να μας κάνουν, είναι εντελώς πιτσιρίκια, υπάρχει τέλος πάντων κάποιος που να μπορέσει ν’ απαντήσει, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΦΗΒΟΣ, ΠΩΣ ΖΕΙ, ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ, ΤΙ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ, ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ;;;

«Μαζί τα φάγαμε»

Αφιερωμένο στον Πάγκαλο, που είπε «Μαζί τα φάγαμε»..
Μια υπέροχη διαχρονική ιστορία ...

"Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα κατά την Ιταλική κατοχή, σε κάποιο νησί του Ιονίου η ομάδα κατοχής των Ιταλών είχε επιτάξει το Δημαρχείο, που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία του νησιού και το είχε μετατρέψει σε αρχηγείο της...

Ο επικεφαλής της ομάδας κατοχής, Ιταλός αξιωματικός είχε θρονιαστεί στο γραφείο του δημάρχου και από το παράθυρό του απολάμβανε τη θέα προς την πλατεία του νησιού. Στο κέντρο της πλατείας υπήρχε μια όμορφη εκκλησία και δίπλα ακριβώς ένα πανύψηλο καμπαναριό με ένα περίτεχνο ρολόι στη μέση. Μάταια περίμενε ο Ιταλός αξιωματικός να το ακούσει να χτυπάει γιατί το ρολόι αυτό είχε εδώ και καιρό σταματήσει λόγω βλάβης.

Η αλήθεια για το ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ)

Η αλήθεια για το παλιό ΤΕΒΕ / ΤΑΕ νυν ΟΑΕΕ, είναι δυστυχώς μία: Πρόκειται για την μεγαλύτερη καλοστημένη κρατική κομπίνα που έχει γίνει στην Ελλάδα, εναντίον των μικρο-επαγγελματιών. Που κανένας δεν τολμά να θίξει. Και εξηγούμαι:

Τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»

Πρόκειται για κείμενα των Ιουδαίων (Illuminati-Πεφωτισμένων) τα οποία αποκαλύφθηκαν το 1902 από τον Ρώσο Σέργιο Νείλο. Αμέσως μετά την αποκάλυψή τους οι Εβραίοι αγόραζαν όλα τα αντίτυπα, και αφού είδαν ότι δεν πετύχαιναν στο σκοπό τους, άρχισαν να λένε - μέχρι της σήμερα - ότι αυτά είναι ψέματα και προέρχονται από τους εχθρούς τους!

Όπως όμως θα δούμε, σχεδόν όλα τα πρωτόκολλα έχουν επαληθευθεί ή επαληθεύονται στις ημέρες μας!

Μοναξιά

Πολλοί πιστεύουν ότι αυτός που νιώθει μοναξιά είναι και στην πραγματικότητα μόνος του. Αυτό βέβαια δεν είναι αλήθεια. Μπορούμε κάλλιστα να βρισκόμαστε με άλλα άτομα και μάλιστα σε οικείο περιβάλλον και παρ’ όλα αυτά να νιώθουμε απελπιστικά μόνοι. Για να καταλάβουμε καλύτερα όμως την έννοια της μοναξιάς είναι απαραίτητο να εξετάσουμε ορισμένους από τους τρόπους με τους οποίους τη βιώνουμε.

Αιτίες της μοναξιάς

# όταν είμαστε μόνοι και νιώθουμε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή


# όταν μας λείπουν οι συναισθηματικοί δεσμοί που είχαμε στο παρελθόν


# όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αλλαγές στη ζωή μας


# όταν νιώθουμε ότι δεν υπάρχει κανείς στη ζωή μας με τον οποίο να μπορούμε να μοιραστούμε συναισθήματα και εμπειρίες


# όταν πιστεύουμε ότι δεν είμαστε αποδεκτοί, αγαπητοί ή άξιοι, ακόμα και αν οι άλλοι δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη για εμάς.

10 Τρόποι για να Χωρίσεις τη γκόμενα

Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Την βλέπεις και νιώθεις σαν να έχεις φάει χαλασμένα δρακουλίνια. Σου λέει να βγείτε και βρίσκεις πιο ευχάριστο να μείνεις σπίτι να δεις Αιγάλεω-Καλαμαριά, Βέρα στο δεξί, τέσσερα Βραζιλιάνικα και telemarketing.

Σου προτείνει να πάτε διακοπές μαζί και θα προτιμούσες να πας στην Μέκκα και να τραγουδήσεις τον αμερικανικό Εθνικό Ύμνο στην κεντρική πλατεία. Παραδέξου το επιτέλους, ήρθε η ώρα να χωρίσεις. Μην πανικοβάλεσε όμως, η αγαπημένη σου ιστοσελίδα έχει την εύκολη λύση.

Πρέπει να προσέξεις όμως πολύ, γιατί το να πεις σε μια γυναίκα να χωρίσετε μπορεί να αποδειχτεί πιο επικίνδυνο από λουκανικόπιτα σε εξοχική καντίνα στην Μπανγκόκ ή από το να σου πει τα κάλαντα ο Μητσοτάκης.
Οι επιλογές σου στον τρόπο που θα επιλέξεις για να της πεις τα κακά μαντάτα είναι δύο:
α) Της λες την αλήθεια (ότι τη σιχάθηκες) με την απόλυτη σοβαρότητα και ειλικρίνεια που σε διακρίνει. (Λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα)
β) Προφασίζεσαι τα κλασικά κουραφέξαλα ότι περνάς φάση, θες χρόνο να σκεφτείς, είσαι σε συναισθηματικό αδιέξοδο κτλ. ( Αυτό θα ήταν καλή λύση αν οι γυναίκες-σύμφωνα με τον περίφημο νόμο του γραμματόσημου-δεν κολλούσαν περισσότερο σε όσους τις φτύνουν, κάνοντας τους τα π@π@ρια προζυμένιες λαγάνες).

Επειδή ειλικρινής δεν είσαι αλλά θες να έχεις και το κεφάλι σου ήσυχο, υπάρχει και για σένα εναλλακτική λύση.

Την κάνεις να σε χωρίσει αυτή.

Όταν οι φίλοι μας προδίδουν

Oι ιστορίες αυτές με όλες τις δυνατές παραλλαγές τους είναι οικείες σε πολύ κόσμο. Kαι αν το δραματικό στοιχείο του παραπάνω περιστατικού δεν αποτελεί μια συνηθισμένη καθημερινή ιστορία, το αίσθημα της υπονόμευσης και της καθημερινής προδοσίας το έχουμε γευτεί όλοι μας: Στο πρόσωπο του συνάδελφου που του «διαφεύγει» να αναφέρει τη συνεισφορά μας σε μια κοινή εργασία μας, στο προσωπο της φίλης που, ενώ της συστήσαμε τόσους ισχυρούς ανθρώπους, τώρα συναναστρέφεται μόνον αυτούς, φροντίζοντας να μας αποκλείει από την παρέα τους. Tο λεξικό μάς δίνει ήδη μια πρώτη περιγραφή της κατάστασης: Προδοσία είναι η αθέτηση των ηθικών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει κάποιος προκειμένου να εξυπηρετήσει ιδιοτελείς σκοπούς. Tην ίδια στιγμή είναι άγραφος κανόνας ότι μεταξύ φίλων υφίσταται ένας δεσμός αμοιβαίας αγάπης και αλληλεγγύης. Έτσι, ο πόνος, η κατάπληξη και η πικρία που ακολουθούν είναι μεγάλες. Kαι τα αλλεπάλληλα ερωτήματα ζητούν απαντήσεις.

Ζωή χωρίς ευρώ

Όποιο και αν είναι το σενάριο για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, το φινάλε δεν είναι καθόλου ευχάριστο.

Πώς θα είναι όταν θα φύγουµε από το ευρώ; Απλά φαίνονται τα πράγµατα. Θα έχουµε και πάλι τη δραχµή. Τα χαρτονοµίσµατα θα έχουν και πάλι την εικόνα του Κολοκοτρώνη, του Καποδίστρια, του Ρήγα Φεραίου. Μάλλον θα προσθέσουµε και την εικόνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και µπορεί να βάλουµε και τη φωτογραφία του πρωθυπουργού που µας έβγαλε από το ευρώ. Στα κέρµατα θα µπορούσαµε να βάλουµε και νεότερους πολιτικούς ηγέτες, και στις δεκάρες ή έστω στις πεντάρες θα µπορούσαµε να προσθέσουµε και τη φωτογραφία κάποιων πολιτικών στελεχών της Αριστεράς που έδωσαν µάχες κατά του συµφώνου σταθερότητας.

Καλά, αυτά τα ξέρουµε, θα πει κανείς, και παράτα τα νεοφιλελεύθερα καλαµπούρια. Πώς θα είναι η διαδικασία της εξόδου; Αυτό είναι το ερώτηµα.

Stand-Up PLAK...

Και κι που κωλοβαρούσα στο facebook, ζντουυυυύπ…. μου έρχεται μήνυμα από το φιλαράκι μου τον Κωνσταντίνο. Και τι να δώ???? Ναι! Ο Κωνσταντίνος τώρα ΚΑΙ σε STAND-UP COMEDY! Και όπως μας ενημερώνει και ο ίδιος:

«Θα είναι σκληρό. Θα πονέσεις όπως δεν έχεις ξαναπονέσει ποτέ.Αν ζεις στα όρια και ο κίνδυνος είναι μέρος της ζωής σου τότε σε προσκαλούμε σε ένα απογεμα-"σουαρέ" (δηλαδή καταλάβατε) stand up comedy με τον Κωνσταντίνο Πλακώνα στο fititis cafe (πρώην playroom) στην Πλατεία Ναυαρίνου. Guest: Γεωργία Κοροβέση.


P.s. Αν είσαι γυναίκα, όμορφη, ελεύθερη και κατά προτίμηση μελαχρινή, μίλησέ μου στο profile μου στο facebook.


Ειλικρινά δικός σας λατρεμένοι μου.
Κ.»

Κωστάκη, θα είμαι εκεί. Καλή επιτυχία!!!!!

Ο Μικρός Πρίγκιπας

Ζεις σε άλλη εποχή σε κυνηγούν τα ξωτικά
και φτιάχνεις φίλτρα παιδικά
Ζεις σε άλλη εποχή εκεί τα δάση έχουν φωνή
και τ’ άλογα έχουν φτερά

Πόσο σε θέλω …τα παραμύθια σου αγαπάς… Εξόριστος και βασιλιάς…

Μικρέ μου πρίγκιπα γερνάς
και μένεις μόνος σαν κι εμάς
στα σκοτεινά των υπογείων

Μικρέ μου πρίγκιπα γελάς
και το λουλούδι που αγαπάς
είναι στη χώρα των δακρύων…

Λες πως θέλεις να σωθείς κι από το μύθο σου να βγείς
λίγο από το μήλο σου δαγκώνεις
Λες μ’ αρχίζεις να ξεχνάς τα μαγικά σου ξεκινάς
στη γη το σώμα μου καρφώνεις

Πόσο σε θέλω… εσύ θα χάνεσαι ψηλά στη μαγική τη φασολιά…

Oι δέκα λέξεις που χρησιμοποιούν οι γυναίκες!

Νομίζετε ότι ξέρετε καλά ελληνικά; Ξέρετε τι σημαίνουν απλές, καθημερινές λέξεις; Φίλοι μου (αφορά άντρες), κάνετε ΜΕΓΑΛΟ λάθος!

Ρίξτε μια ματιά στις παρακάτω λέξεις που χρησιμοπόιούν οι γυναίκες..πόσο μακριά νυχτωμένοι είμαστε...

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Προς Κορινθίους ΙΓ΄ επιστολή του Αποστόλου Παύλου)

...για μια καλή μας φίλη, που θέλω να ξέρει πως δεν είναι μόνη!!!!!

"Αν τις γλώσσες των ανθρώπων
και των αγγέλων μιλώ
αγάπη όμως δεν έχω,
είμαι πιάνο ξεκούρδιστης
παράφωνης ορχήστρας.


Να προφητεύω αν μπορώ
κι αν μάθω τα μυστήρια
κι ολόκληρη τη γνώση
κι αν έχω τόση πίστη
που να κινεί βουνά
αγάπη όμως δεν έχω
πάλι δεν είμαι τίποτα.


Ό,τι έχω και δεν έχω
στους άλλους αν χαρίσω
ακόμα και το σώμα μου
αν ρίξω στη φωτιά
αγάπη όμως δεν έχω
αυτό δεν μ΄ ωφελεί.


Γιατί η αγάπη ανεκτικό
καλύτερο σε κάνει
η αγάπη δεν ζηλεύει
και δεν αυθαδιάζει
η αγάπη δεν επαίρεται
και δεν ασχημονεί.


Δεν θέλει δικαιώματα
και ούτε εξοργίζεται
δε βάζει το κακό στο νου
δε χαίρεται με τ΄ άδικο
γιορτάζει την αλήθεια.


Η αγάπη όλα τ΄ ανέχεται
και όλα τα πιστεύει
η αγάπη πάντα ελπίζει
και πάντα υπομένει.


Η αγάπη δε χάνεται ποτέ.
Κι αν προφητείες διαψευστούν
και γλώσσες δεν μιλιούνται
πια κι η γνώση μας ξεπεραστεί.


Γιατί είναι γνώση μερική
και μ΄ όσα λίγα ξέρουμε
κοιτάζουμε το μέλλον .
Όμως το Τέλειο σαν θα ΄ρθει
πια δε θα μας χρειάζεται
αυτή η σκόρπια γνώση.


Όταν ήμουν παιδί
σαν παιδί μιλούσα
σαν παιδί σκεφτόμουν
και συλλογιζόμουν.
Μα τώρα άφησα πίσω μου
τις παιδικές μου σκέψεις.


Σαν μεσ΄ από ένα αίνιγμα
από θολό καθρέφτη
κοιτάζουμε τον κόσμο.
Όμως τότε θα βλέπουμε
Πρόσωπο με πρόσωπο.


Αυτή η γνώση η μερική
τότε θα γίνει επίγνωση
έτσι καθώς και ο Θεός
τόσο καλά μας ξέρει.


Τώρα εδώ σ΄ αυτή τη γη
μας απομένει η Πίστη
η Αγάπη κι ή Ελπίδα.
Κι είναι πολυτιμότερη
απ΄ όλα αυτά η ΑΓΑΠΗ."

Πώς να απαντάτε στα ενοχλητικά τηλεφωνήματα των εισπρακτικών!

Κάτι η κρίση, κάτι η κρίση και κάτι η κρίση, οι τηλεφωνικές ενοχλήσεις των τραπεζών για καθυστερήσεις πληρωμών έχουν ξεσαλώσει με τα κινητά να χτυπάνε από τις 9 το πρωί ακόμα κι αν έχεις καθυστερήσει μόλις πέντε μέρες την καταβολή της δόσης σου.

Οι παρακάτω τηλεφωνικοί διάλογοι μεταξύ του φανταστικού πελάτη κ. Παπαδόπουλου και της φανταστικής τραπεζοϋπαλλήλου κυρίας Αγκαθούρας έχουν όλοι χρησιμοποιηθεί με επιτυχία τόσο από τον υπογράφοντα όσο και από λοιπά αξιοσέβαστα αναρχικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπ’ όψιν α) το ημιπαράνομο της πράξης των τραπεζών, το οποίο θα τις αποτρέψει από το να σε μηνύσουν, β) ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί μήνυση εξύβρισης από τη στιγμή που εσύ είσαι που ενοχλείσαι επανειλημμένως σε προσωπικό κινητό παρά τις διαμαρτυρίες σου, γ) ότι δεν μπορεί να αποδειχτεί ότι είσαι ο υβριστής αν δεν τους δώσεις τουλάχιστον αριθμό ταυτότητας, μέσω του τηλεφώνου, δ) ότι καμία τράπεζα δεν πρόκειται να διεκδικήσει σύνολο χρεωστικού ποσού πριν από τη συμπλήρωση τριών απλήρωτων λογαριασμών. Επειδή η τραπεζική αλητεία δεν θέλει φόβο ούτε κρύψιμο, αλλά ανάλογη αντιμετώπιση και γλώσσα.

Η Λέσχη Bilderberg: Η ιστορία και ο πραγματικός της ρόλος

Στο Όστενμπεκ τη Ολλανδίας, υπάρχει ένα παλιό ξενοδοχείο με το όνομα Hotel de Bilderberg. Σε αυτό το ξενοδοχείο πραγματοποιήθηκε το 1954 η αρχική συνάντηση μιας πολύ μυστικής ελιτιστικής οργάνωσης.

Ο δημιουργός της οργάνωσης ήταν ο Πρίγκηπας Bernhard της Ολλανδίας, σύζυγος της πρώην Βασίλισσας της Ολλανδίας Juliana και πατέρας της τωρινής βασίλισσας Beatrix.

Ο πρίγκηπας Bernhard, ο οποίος κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν Ναζί, μέλος των Ες-Ες και υπερήφανα ανακοίνωσε μετά τον πόλεμο ότι αυτός και οι Ναζιστές φίλοι του «διασκέδασαν» πολύ εκείνες τις μέρες, ήταν σημαντική φυσιογνωμία στην Βασιλική Εταιρία Πετρελαίου της Ολλανδίας Royal Dutch Petroleum (Shell Oil) και συνεργαζόταν με μεγάλες κοινοπραξίες και παγκόσμιες ελέγχουσες εταιρίες. Πότε δεν έκρυψε ότι ο απώτερος σκοπός της οργάνωσης Bilderberg είναι να καθιερώσει μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Zeitgeist Addendum

Το δεύτερο μέρος του Zeitgeist ασχολείται με την οικονομική διαχείριση μέσω της FED όλου του πλανήτη. Ο ρόλος των πολυεθνικών, των τραπεζών, των δανείων, της CIA και των οικονομικών HITMAN.

Δείτε το και θα καταλάβετε πόσο στημένα, οργανωμένα και κατευθυνόμενα είναι όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, ακόμα και αυτή η οικονομική κρίση που πουλάνε τον τελευταίο καιρό.

Όλα γίνονται για να αυξηθεί ο έλεγχος και η επιρροή κάποιων λίγων πάνω σε ολόκληρες χώρες και λαούς. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, τίποτα δεν είναι ότι φαίνεται.

Σας παρακαλώ δείτε τα και τα δύο, θα καταλάβετε πολλά πράγματα. (το πρώτο μέρος θα το βρείτε εδώ)

Εδώ το video με Ελληνικούς υπότιτλους.

Τι ονειρεύεται να ακούει ένας άνδρας από μια γυναίκα (και δεν πρόκειται να ακούσει ποτέ)

1) Αγάπη μου είσαι σίγουρος ότι ήπιες αρκετά? Μήπως πρέπει να πιεις μία μπύρα ακόμη?
2) Καλά, τι γαμάτη κλανιά ήταν αυτή? Ρίξε άλλη μία!!
3) Αποφάσισα ότι δεν θα φοράω πλέον ρούχα μέσα στο σπίτι.
4) Πάω μια στιγμή να φτιάξω τη πόρτα που χάλασε.
5) Μα καλά, δεν σε περιμένουν οι φίλοι σου να πάτε για μπύρες και κανένα γκομενάκι? Τι κάθεσαι εδώ?

Ατάκες της βροχερής Θεσσαλονίκης

- Θα με πας Γιώργο μου μέχρι τη δουλειά, που βρέχει σήμερα;

Απορώ πως η Μαρία με εμπιστεύτηκε να οδηγήσω, ιδίως τώρα που περπατάω σαν το καστ ταινιών του Τζωρτζ Ρομέρο και φωνάζω "brains, brains"

Τέσπα, είχα και δουλείες, πήγα κούτσα κούτσα μέχρι το όχημα, και βγήκαμε στη βροχερή Θεσσαλονίκη, μαζί με χιλιάδες άλλους οδηγούς, και τον κατακλυσμό από πάνω, που χειροτέρευε από τα αποφραγμένα φρεάτια αποχέτευσης του Δήμου...

Αυτό που με αρέσει στη πόλη μου, είναι ότι παρά το αστικό χάος που έχουμε (και εμείς), δε χάνουμε την ευκαιρία να ξεφτιλίσουμε το σύμπαν.. Ειδικά να μας ακούς κάθε πρωί στο ραδιόφωνο (καλά δε δουλεύει κανείς σε αυτή τη πόλη;; χαλλλαρα), είναι απόλαυση..:

10 πράγματα που δεν θα αλλάξετε ποτέ στους άντρες

Είναι γνωστό ότι θέλετε να αλλάξετε τους άντρες. Είναι μέρος του παιχνιδιού. Είναι όμως δύσκολο, σωστά;

Μπορεί να μας λέτε δέκα φορές τη μέρα πως μας αγαπάτε όπως ακριβώς είμαστε, αλλά η συμπεριφορά σας (κοινώς γνωστή ως "μουρμούρα") άλλα δείχνει. Ξέρουμε πως αυτό που ουσιαστικά προσπαθείτε είναι να μας βάλετε στο καλούπι του άντρα που θα θέλατε ιδανικά - τέλειο, υπάκουο, σύζυγο.

Δυστυχώς, τα κατεστραμμένα όνειρα δισεκατομμυρίων αντρών φανερώνουν πως τελικά, καταφέρνετε το στόχο σας. Αλλά όχι απόλυτα. Υπάρχουν ακόμα κάποια πράγματα στα οποία δεν υποχωρούμε και κάποια πράγματα που δεν θα μας πάρετε ποτέ...

Θλίψη και κατάθλιψη

Ο γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης συχνά έλεγε πως η σήμερα τόσο διαδομένη κατάθλιψη συχνά και κύρια οφείλεται στον μεγάλο εγωισμό. Από μικροί μεγαλώνουμε με μια λαθεμένη αγωγή. Των περισσότερων η ανατροφή από μικρά παιδιά είναι μία επιμελής καλλιέργεια ενός λίαν εγωιστικού πνεύματος. Γεννιέται από νωρίς η σφοδρή επιθυμία για διάκριση, έπαινο, εντυπωσιασμό και πρωτοκαθεδρία. Γεννιέται ένα υπερβολικό ενδιαφέρον για την ενδυμασία, την κόμμωση και την επίδοση σε ανάξια λόγου πράγματα. Ο πολύς εγωισμός οδηγεί στον πρωταγωνιστισμό, την απόρριψη των άλλων, τη χρησιμοποίηση υπερβολών, ψευδών και ύβρεων. Ορισμένοι φθάνουν μάλιστα να υπηρετούν το άσχημο και το κακό μόνο και μόνο για να συζητιούνται και να προβάλλονται.

Με μια τέτοια πλεύση και προοπτική τι συμβαίνει; Πολύ συχνά, επειδή τα πράγματα δεν μας έρχονται όπως ακριβώς θέλουμε, αμέσως στεναχωριόμαστε, ταραζόμαστε, αγχωνόμαστε, απογοητευόμαστε και κλεινόμαστε στον εαυτό μας, Παρουσιάζεται μια βαθιά θλίψη μέσα μας ότι δεν μας προσέχουν πολύ, δεν μας αγαπάνε όσο θέλουμε, δεν αναγνωρίζουν την αξία μας και δεν εκτιμούν τα προσόντα και τις δυνατότητές μας. Μία λοιπόν μη αναγνώριση, μια παρατήρηση, μια επίπληξη μας θυμώνει, μας ντροπιάζει, μας αναστατώνει, μας θλίβει. Τούτο συμβαίνει γιατί έχει θιγεί ο εγωισμός, έχει ανατραπεί η ωραία ιδέα που υπήρχε για τον εαυτό μας, την οποία επιθυμούμε να έχουν οπωσδήποτε και οι άλλοι.

Η Χρηματιστηριακή Κρίση του 1929

Το καλοκαίρι του 1929 η Αμερική ευημερούσε. Ο κόσμος δανειζόταν από τις τράπεζες για να «παίξει» στη Γουολ Στριτ. Ο δείκτης Ντόου Τζόουνς (DJIA) έφθασε στο υψηλότερο σημείο του, στις 381.17 μονάδες (3 Σεπτεμβρίου 1929). Οι χρηματιστηριακή αξία των μετοχών είχε αυξηθεί τόσο πολύ, που οι διορατικότεροι μιλούσαν για «φούσκα» έτοιμη να εκραγεί.

Οικονομικοί κύκλοι φοβούμενοι την κάμψη των τιμών των μετοχών άρχισαν να τις ρευστοποιούν. Στις 24 Οκτωβρίου 1929, 13 εκατομμύρια μετοχές άλλαξαν χέρια, αριθμός ρεκόρ για τα χρηματιστηριακά χρονικά («Μαύρη Πέμπτη»). Πανικός άρχισε να καταλαμβάνει τους επενδυτές και τους χρηματιστές. Οι μεγάλοι «παίχτες» της Γουόλ Στριτ άρχισαν να αγοράζουν μαζικά τα καλά χαρτιά (blue chips), σε μια προσπάθεια να συγκρατήσουν την πτώση. Η τακτική αυτή είχε αποδώσει στη χρηματιστηριακή κρίση του 1907, όχι όμως και τώρα.

Η ερμηνεία κάθε ονόματος (Εσένα τι σημαίνει το όνομα σου;)

«Δεν έχεις τυχαία τ’ όνομα σου», λέει μια αγγλική παροιμία. Και πραγματικά, ένας άνθρωπος χρωματίζει ένα όνομα και, μερικές φορές, ένα όνομα παίρνει στο… λαιμό του έναν άνθρωπο. Ένα όνομα δεν είναι μόνο ένας όμορφος ή άσχημος ηχητικά συνδυασμός γραμμάτων. Συχνά έχει μια σημασία και, σχεδόν πάντα, μια ιστορία. Συνήθως εκφράζει μια εποχή. Κι επηρεάζει τον χαρακτήρα μας ακόμα και τη ζωή μας… Θα μάθετε την προέλευση και την ιστορία τους.

Θα ανακαλύψτετε πράγματα που δεν ξέρατε. Και θα εκπλαγείτε!

The Breakfast Club (1985)

Όποιος είδε αυτή την ταινία και ΔΕΝ του άρεσε δεν υπήρξε ΠΟΤΕ νέος. Όποιος την βλέπει και πάλι ξανά δεν γέρασε ποτέ…

Απολαύστε την!!!!

“...And these children that you spit on as they try to change their worlds, they are immune to your consultations, they're quite aware of what they're going through...”

David Bowie

Γδύστη με τα μάτια σου

Προτού τη βγάλεις κυριολεκτικά από τα ρούχα της, παρατήρησέ την και μάθε τι θέλει από σένα.


Η Fisher(wo)man

Φοράει: Skinny jeans και ψηλοτάκουνα.
Σκέφτεται: «Δεν έχω τέλειο κωλαράκι!».
Θέλει: Nα κεντρίσει το ενδιαφέρον σου και σου πετάει δόλωμα. Ο ειδικός στην ερμηνεία της γλώσσας του σώματος Allan Pease, που είναι και συγγραφέας του Why Men Need Sex and Women Need Love, λέει: «Οπως οι θηλυκοί χιμπατζήδες στις κάψες τους, έτσι και οι γυναίκες, όταν φορούν ψηλοτάκουνα και κολλητό τζιν, σου δίνουν ξεκάθαρη εικόνα για το σχήμα των γλουτών τους. Καθώς μάλιστα τα τακούνια βγάζουν προς τα έξω τη λεκάνη και κάνουν τα πόδια τους να φαίνονται πιο ψηλά θέτουν σε λειτουργία το συναγερμό σου, που εντοπίζει τα γόνιμα εδάφη». Καθώς λοιπόν βάζεις τικ στα κουτάκια «τέλειος κώλος» και «όμορφα πόδια» στέκεσαι ήδη στην ουρά της τράπεζας σπέρματος και ανυπομονείς να έρθει η ώρα της δικής σου κατάθεσης.

Η κίνησή σου: Δείξε ότι σου αρέσει, αλλά να είσαι συγκρατημένος. «Μία γυναίκα που επιδεικνύει τα γόνιμα εδάφη της δεν σε φωνάζει να τα καταπατήσεις» λέει ο Pease. Στέλνει το μήνυμα ότι είναι διαθέσιμα, αλλά πρόκειται για αποστολή σε πολλαπλούς παραλήπτες. Ξεκίνα με κομπλιμέντα για τα παπούτσια της, μιας και θα περιμένεις τουλάχιστον μέχρι το τρίτο ραντεβού για να εστιάσεις στο κωλαράκι της.

Μπέργκερ Tennessee Whiskey

700 γρ. βοδινό κιμά
6 φέτες τυρί (προαιρετικά)
6 φέτες μαγειρεμένο μπέικον (προαιρετικά)
6 ψωμάκια ή Αγγλικά μάφινς

Καπνιστή σάλτσα για μπέργκερ του Jack

3 κουταλιές της σούπας Jack Daniel's Tennessee Whiskey
3 κουταλιές της σούπας σάλτσα Ουόρτσεστερσαϊρ
2 κουταλάκια του γλυκού σκόρδο σε σκόνη
2 κουταλάκια του γλυκού υγρό καπνό

Σάλτσα τσίλι για μπέργκερ του Jack

3 κουταλιές της σούπας Jack Daniel's Tennessee Whiskey
3 κουταλιές της σούπας σάλτσα Ουόρτσεστερσαϊρ
2 κουταλάκια του γλυκού σκόρδο σε σκόνη
2 κουταλάκι του γλυκού τσίλι σε σκόνη


Και για τις δύο συνταγές για μπέργκερ, προσθέστε όλα τα συστατικά της σάλτσας σε ένα μικρό μπολ. Προσθέστε στο βοδινό κιμά 3 κουταλιές της σούπας σάλτσα ουίσκι μέσα σε ένα μεγάλο μπολ. Ανακατεύστε καλά με τα χέρια και σχηματίστε 6 μπουρεκάκια. Καψαλίστε τα μπουρεκάκια περίπου 2 έως 3 λεπτά σε κάθε πλευρά απευθείας πάνω σε υψηλή φωτιά. Χαμηλώστε σε μέτρια φωτιά ή μετακινήστε σε πιο κρύα περιοχή του γκριλ. Αλείψτε το κρέας με την υπόλοιπη σάλτσα και ψήστε στο γκριλ μέχρι να ψηθούν καλά τα μπέργκερ. Κατά τα τελευταία λεπτά του μαγειρέματος, γαρνίρετε προαιρετικά με το τυρί και το μπέικον, και ψήστε ελαφρά τα ψωμάκια ή τα Αγγλικά μάφινς σε μέτρια φωτιά.

Για 6 μερίδες.

Το να είσαι ΣΚΥΛΟΣ στην Ελλάδα

1η εβδομάδα Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος αυτού του Κόσμου!

1 μηνός Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.

2 μηνών Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα μάτια της με χαιρετούσε.Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.

4 μηνών Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.

5 μηνών Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!8 μηνών Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!

Να ζείς, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις... (μέρος 2ο)

Μπορείς και σήμερα να αποφασίσεις να εγκαταλείψεις όλες αυτές τις ανόητες, αυτομειωτικές ιδέες και να γίνεις αυτό για το οποίο σε προόρισε ο Θεός, μια ελάχιστη παραχώρηση σε αυτόν που σε δημιούργησε. Πώς αντέχεις να πεθάνεις χώρις να γίνεις όλα όσα είσαι? Αυτό θα το πετύχεις ,αν αποφασίσεις να το κάνεις. Είναι τόσο εύκολο. Έτσι γίνονται οι αλλαγές και η αλλαγή είναι πάντα δυνατή. Δεν αντέχω ν' ακούω κουβέντες όπως "Το γέρικο σκυλί δε μαθαίνει καινούργια κόλπα". Έχω διδάξει πολλά καινούργια κόλπα σε γέρικα σκυλιά.Μπορείς όμως να διαλέξεις. Η ζωή είναι επιλογή και είναι στα χέρια σου. Μπορείς να την ζήσεις χαρούμενα ή να την ζήσεις θλιβερά. Μπορείς να είσαι επιπόλαιος. Μπορεί να είσαι πολύ σοβαρός. Ανάλαβε όμως ολόκληρη την ευθύνη για την επιλογή που κάνεις.

"Να ζεις, ν'αγαπάς και να μαθαίνεις....."

"Όταν γελάς κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός"
"Όταν κλαις κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός"
"Όταν ανοίγεσαι στον άλλο κινδυνεύεις να μπλεχτείς"
"Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό"
"Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής"
"Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν"
"Όταν ζεις κινδυνεύεις να πεθάνεις"
"Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις ν'απογοητευτείς κι όταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις ν'αποτύχεις"


Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε. Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν είναι τίποτε και δε γίνεται τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν'αλλάξει και ν'αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος. Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του.

Μόνο ο ανθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος.

Ο Μικρός Πρίγκιπας

Στον Leon WERTH


Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη απ' τα παιδιά που αφιέρωσα το βιβλίο αυτό σ' ένα μεγάλο· ωστόσο, έχω μια σοβαρή δικαιολογία: αυτός ο μεγάλος είναι ο πιο καλός μου φίλος σε τούτο τον κόσμο. Έχω και μια άλλη δικαιολογία: αυτός ο μεγάλος όλα τα καταλαβαίνει, ακόμη και τα παιδικά βιβλία.

Έχω και μια τρίτη δικαιολογία: αυτός ο μεγάλος ζει στη Γαλλία, όπου πεινάει και κρυώνει. Έχει τόσο μεγάλη ανάγκη από κάποια παρηγοριά. Αν όλοι οι παραπάνω λόγοι δεν είναι αρκετοί, πολύ θα το ήθελα ν' αφιερώσω τούτο το βιβλίο στο παιδί που ήταν άλλοτε αυτός ο μεγάλος. Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά (Μα λίγοι ίσως ανάμεσά τους το θυμούνται).

Διορθώνω, λοιπόν, την αφιέρωσή μου:

Στον Leon WERTH ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ

Zeitgeist

Δεν είναι κακό να δούμε και να ψάξουμε κάποια πράγματα και από μια άλλη αττική γωνία κυρίως αυτές τις μέρες που τρώμε όλο αυτό το παραμύθι με την οικονομική κρίση. Το κίνημα του "Zeitgeist" έγινε και πάλι επίκαιρο διαμέσου της εκπομπής «Ράδιο Αρβύλα» και προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.

Δείτε το πρώτο μέρος της ταινίας εδώ:

Starbuck My Ass...

Όταν ήρθαν τα Starbucks για πρώτη φορά στην πόλη μας θεώρησα πως δεν πρόκειται να πιάσουν. Από την μια απαγορευόταν το κάπνισμα και από την άλλη αν δεν έχεις την κλασσική φραπεδιά δεν πας πουθενά. Έλα όμως που έκανα λάθος.

Κι επειδή ως γνωστών "όλοι κάνουμε μαλακίες", έτσι αναγκάστηκα κι εγώ και βρέθηκα περασμένη εβδομάδα εκεί. Η εμπειρία μου τραγική: περίμενα ένα τέταρτο στην ουρά, πλήρωσα πάνω από 10 ευρώ για δυο καφέδες και έκατσα σε ένα τραπέζι έξω που κανείς δεν φιλοτιμήθηκε να το καθαρίσει και να μαζέψει τα ποτήρια των προηγούμενων οι οποίοι κάθισαν με τα ποτήρια των πρό-προηγούμενων!!!

Ψωνάρες, αμερικανάκια...να το χαίρεστε!!! Εμένα αυτή η μια φορά μου ήταν αρκετή.....

Για γέλια και για κλάματα

Όσοι είδαν χθες το «Ράδιο Αρβύλα» δεν πίστευαν στ’ αυτιά τους όταν ακούσανε σε σχετικό βίντεο τον βουλευτή της ΝΔ Μανώλη Κεφαλογιάννη να καταγγέλλει ότι στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού είναι διορισμένοι 40 κηπουροί!!!

Ο υπερβολικός αυτός αριθμός γίνεται ακόμα πιο υπερβολικός διότι στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού όχι μόνο δεν υπάρχει κήπος άλλα ούτε καν γκαζόν!!! Η σπατάλη σε όλο της το μεγαλείο αν αναλογιστεί κανείς πως τα νοσοκομεία μας υπολειτουργούν που υπολειτουργούν και αντί να δίνουν λεφτά για καλύτερη εξυπηρέτηση των ασθενών, σπαταλούν δημόσιο χρήμα για ρουσφέτια σε θέσεις φαντάσματα.

Μπουρδέλο κατάσταση δηλαδή...

It's Spring-Time

Επίσημα και ημερολογιακά μπαίνουμε σήμερα στην άνοιξη. Όμως κακά τα ψέματα: αν δεν μπούμε στην θερινή ώρα δεν πρόκειται να μυρίσει άνοιξη ακόμα. Οπότε καλωσορίζουμε τον 3ο με αισιοδοξία και χαρά και ας ευχηθούμε να μας πάνε όλα ακόμα καλύτερα.

Βέβαια το κλίμα εξακολουθεί να είναι λιγάκι βάρη με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών (απεργίες, κρίση, παπαροδημοσιεύματα γερμανικών περιοδικών) άλλα δεν μπορεί, κάπου θα την βρούμε την άκρη. Το σίγουρο είναι πως σαν λαός έχουμε πολλές αντοχές και δεν το βάζουμε εύκολα κάτω. Με θετική σκέψη και ψυχραιμία θα την βρούμε την άκρη.

Καλό μήνα και καλή βδομάδα σε όλους!!!!

1η Αυγούστου 1981 (Η έναρξη μίας γενιάς που βγήκε στον αέρα)

Στις 1η Αυγούστου το 1981 έγινε μια επανάσταση που άλλαξε τα δρώμενα όλων εμάς που ακούγαμε μουσική. Μπήκε στην ζωή μας το MTV και η μουσική παντρεύτηκε με την εικόνα. Ένα μέσο που παρόλο που είχε γεννηθεί στην Αμερική έδωσε βήμα στα ευρωπαϊκά συγκροτήματα και καλλιτέχνες να πλασάρουν τον ήχο τους πέρα από τον Ατλαντικό μιας και δώσανε μεγαλύτερο βάρος τότε στα video-clip.

Καλλιτέχνες όπως οι Duran Duran, ο David Bowie, οι Police, οι Culture Club άλλα και πολλοί άλλοι είχαν ταυτιστεί με το MTV τόσο με την μουσική, όσο και με την εικόνα τους. Το MTV είχε αντικαταστήσει το ραδιόφωνο και το κανάλι είχε γίνει σημείο αναφοράς εκατομμυρίων νέων σε όλο τον κόσμο. Πολύ μουσική, ελάχιστες διαφημίσεις και άμεση επαφή με τα είδωλα της εποχής που μέχρι τότε ήταν "απόμακροι", το MTV τους έβαζε κατευθείαν μέσα στα σπίτια όλων. Χρυσές εποχές για την μουσική βιομηχανία αφού στην ουσία τα video-clip λειτουργούσαν σαν διαφημίστηκα spot για τους δίσκους. Κι αυτό 24 ώρες το 24άωρο!!! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως τα budget για τα video-clips από τις δισκογραφικές ήταν τόσο ψηλά που σήμερα αυτά τα ποσά λόγο κρίσης δεν τα δίνει καμία.

Σήμερα το MTV δεν θυμίζει τίποτα με το MTV εκείνων των ημερών. Κάθε 10 λεπτά διαφημίσεις και οι ενημερωτικές μουσικές εκπομπές έχουν αντικατασταθεί από ριάλιτι και σκουπίδια. Όλοι εμείς που είχαμε ταυτιστεί τότε με το MTV στις μέρες της δόξας, βρίσκουμε παρηγοριά στο VH-1 άλλα σίγουρα δεν είναι πλέον το ίδιο. Η γενιά του MTV ζει πλέον μόνο με τις ευχάριστες αναμνήσεις της. Και αυτές δεν είναι λίγες....

Απολαύστε ένα σπάνιο ντοκουμέντο των πρώτων λεπτών όταν βγήκε το MTV στον αέρα...

.

Υ.Γ.: Το πρώτο video-clip που προβλήθηκε πρώτη φορά στο MTV ήταν το “Video Killed The Radio-Star” των Buggles ενώ 6 χρόνια αργότερα (στις 1η Αυγούστου του 1987) όταν βγήκε το MTV Europe στον αέρα, το πρώτο video-clip που προβλήθηκε ήταν το “Money For Nothing” των Dire Straits

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός

Δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες που έχουνε χαθεί εδώ και χρόνια από την πιάτσα. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι άλλα πάντα υπό την αιγίδα των δισκογραφικών. Κάποιους τους πετάξανε αφού πρώτα τους είχανε αρμέξει, άλλοι πάλι είχαν πάρει τα μυαλά τους αέρα και καβαλήσανε καλάμι και κάποιους ατάλαντους που τους είχανε δημιουργήσει οι ίδιοι τους αφήσανε στην μοίρα τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στις μέρες τις δόξας τους πουλούσανε εκατομμύρια αντίτυπα των δίσκων τους μέχρι και σήμερα. Άλλα όποιος νομίζει πως οι πρωταγωνιστές έχουν οικονομικό όφελος από αυτό το γεγονός κάνει λάθος. Αντίθετα αναγκάζονται να τρέχουν σε διάφορα 80s και 70s Festival για να επιβιώσουν οικονομικά έστω και με full-playback.

Γράφω όλα τα παραπάνω με αφορμή κάποιου video-clip που έπιασε το μάτι μου όπου πρωταγωνιστεί ο Bobby Farrell των θρυλικών Boney M. Ήταν πάντα η βιτρίνα και δεν τραγούδησε ποτέ. Απλά ανοιγόκλεινε το στόμα. Δημιούργημα όπως αργότερα και οι Milli Vanilli που είχαν τον ίδιο παραγωγό. Άλλα και τα υπόλοιπα μέλη που τραγουδούσανε αποκόμισαν μόνο τα ψίχουλα της τεράστιας αυτής τούρτας που πουλάει ακόμα και στις μέρες μας.

Προσέξτε το μήνυμα στην αρχή και στο τέλος του video. Τα σχόλια δικά σας....

Out Of The Dark (Into The Light)

Ο Falco, ένας μεγάλος αυστριακός καλλιτέχνης της δεκαετίας του 80, θα έκλεινε σήμερα τα 53 χρόνια. Δυστυχώς όμως στις 6 Φεβρουαρίου του 1998 σκοτώθηκε σε τροχαίο στον Άγιο Δομίνικο σε ηλικία 41 ετών. Έκανε το ντεμπούτο του αρχές της δεκαετίας του 80 με το τραγούδι “Der Kommissar” που τον έκανε διεθνώς γνωστό άλλα η μεγαλύτερη παγκόσμια επιτυχία του ήρθε το 1985 με το “Rock Me Amadeus” που είχε φτάσει στην κορυφή των αμερικάνικων charts δεδομένου ότι μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό γερμανόφωνο τραγούδι που κατάφερε να γίνει νούμερο ένα στις ΗΠΑ.

Ο εγωκεντρικός του χαρακτήρας, η άστατη ζωή του και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με τα ναρκωτικά ήταν πολλές φορές η αφορμή για τα σκαμπανεβάσματα της καριέρας του. Εν ζωή είχε πουλήσει πάνω από 60 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και εξακολουθούν να πωλούνται μέχρι και σήμερα αφού τον περασμένο Δεκέμβριο κυκλοφόρησε ένα album με ανέκδοτα τραγούδια που είχαν βρεθεί πρόσφατα σε ένα studio ηχογραφήσεων στην Φρανκφούρτη.

Το τραγούδι “Out Of The Dark” που ηχογραφήθηκε λίγο πριν τον θάνατό του και κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά την κηδεία του χαρακτηρίστηκε από πολλούς προφητικό. Είναι βέβαιο πως ο Falco θα παραμείνει ένα σημαντικό κεφάλαιο για την δεκαετία του 80, πόσο μάλλον για την Αυστρία που μουσικά μετά τον Mozart δεν είχε να παρουσιάσει τίποτα αξιόλογο εκτός από τον Falco.

R.I.P. my friend...

Happy Valentine

Γιορτή των ερωτευμένων σήμερα και τι καλύτερο να θυμηθούμε κάτι από τα παλιά. Ένα βίντεο από την εκπομπή της αξέχαστης Μαλβίνας Κάραλη όπου παρουσιάζει έναν οδηγό για ερωτευμένους.

Μαλβίνα, μας λείπεις....

14 Φλεβάρη 1996. Απολαύστε το....

Ο Πανούσης ξαναχτυπά!

Το τελευταίο καιρό μπορεί να μην τον βλέπουμε συχνά στην τηλεόραση άλλα τον απολαμβάνουμε στο ραδιόφωνο. Ο Τζίμης Πανούσης μπορεί να μην μιλάει πολύ άλλα όταν μιλάει τσακίζει κόκαλα! Έτσι και προχθές στα βραβεία Status είπε λίγα, καλά και επίκαιρα.

Απολαύστε τον!!!!

The Class Of 1989-1990

Λένε πως μια εικόνα ίσον με χίλιες λέξεις. Καμιά φορά και αυτές είναι λίγες γιατί χίλιες λέξεις δεν φτάνουν για μια ολόκληρη ζωή πόσο μάλλον για μια ολόκληρη γενιά. Όταν ήμασταν νέοι, πάνω στην τρέλα και το αίμα έβραζε, φτιάχναμε όνειρα, ερωτευόμασταν, γελούσαμε, κλαίγαμε, η πιο μικρή αποτυχία φαινόταν να ήταν το τέλος του κόσμου και όταν θέλανε να μας παρηγορήσουν μας πετούσαν την εξής ατάκα: «Μην στεναχωριέσαι. Έχεις όλη την ζωή μπροστά σου». Κι έτσι ήταν. Και η ζωή προχωρούσε (και προχωράει ακόμα) και τα τότε προβλήματα της καθημερινότητας σήμερα τα θυμόμαστε και γελάμε. Είχαν δίκιο οι παλιοί που μας το έλεγαν και σήμερα το υιοθετούμε κι εμείς να το λέμε στα παιδιά μας.

Ξεχάσανε όμως να μας πουν και να μας προετοιμάσουν για το σημαντικότερο: «Πως τα χρόνια που περνάνε δεν θα έρθουνε ξανά». Και αυτή είναι η πιο πικρή αλήθεια η οποία όμως πρέπει να περάσουνε τα χρόνια για να την συνειδητοποιήσεις. Μια τέτοια στιγμή την έζησα σήμερα όταν ένας φίλος απ’ τα παλιά μου έστειλε αυτή την φωτογραφία. Δεν είναι απλά μια ακόμη 3η Λυκείου που αποχαιρετά για πάντα το σχολείο. Στην ουσία αποχαιρετούσαμε τα νιάτα μας, τις σχέσεις μας, τις λύπες και τις χαρές μας, αποχαιρετούσαμε ακόμα και μια δεκαετία η οποία έχει σημαδέψει την ζωή μας για πάντα. Απλά τότε δεν το γνωρίζαμε. (τραγική ειρωνεία: η φωτογραφία τραβήχτηκε τον Δεκέμβριο του ‘89)

Είμαι βέβαιος πως όλοι τους (ότι και αν τους έφερε η πορεία της ζωής) θα δίνανε το οτιδήποτε για να ζήσουν και πάλι εκείνες τις εποχές. Τα χρόνια της αθωότητας, της τρέλα και των ονείρων. Αν μη τι άλλο να βρεθούν ξανά μετά από 20 ολόκληρα χρόνια.

Φίλοι μου, όπου και να βρίσκεστε να είστε πάντα καλά....

Υ.Γ.: Το παραπάνω άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις, για να μην έχουν την ψευδαίσθηση πως όλοι η ζωή τους κρίνετε μόνο από μια κόλλα χαρτί....

Σχετικά με το θέμα της ιθαγένειας

Τις τελευταίες μέρες ακούσαμε πως η κυβέρνηση θέλει να περάσει νομοσχέδιο με το οποίο θα δίνει την ελληνική ιθαγένεια σε όποιον μετανάστη/λαθρομετανάστη το επιθυμεί. Επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια ξένη χώρα της οποίας θα μπορούσα αν ήθελα να πάρω την "υπηκοότητα" (δεν γούσταρα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν σεβόμουνα τους νόμους, τα ήθη και τα έθιμά της) πιστεύω πως στην ουσία αυτό είναι μια νέα μορφή "μεταμοντέρνας γενοκτονίας".

Στο βωμό της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων αρχίζουν και μας βάζουν σε ένα τρυπάκι που σταδιακά θα μας κάνει να ξεκόψουμε από την παράδοση και την ταυτότητά μας. Όχι μόνο για μας τους έλληνες άλλα και για άλλα έθνη.

Απ’ όλα όσα ακούστηκαν, εμένα μου έκανε εντύπωση μια δήλωση του πρωθυπουργού της Αυστραλίας Kevin Rud η οποία λέει τα εξής:

«Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί, είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει! Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτή τη χώρα μήπως προσβάλλουμε ένα άτομο ή την κουλτούρα του. Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Bali , η πλειοψηφία των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού. Η κουλτούρα μας εξελίχθηκε σε δύο αιώνες γεμάτους αγώνες, προσπάθειες και νίκες από εκατομμύρια άντρες και γυναίκες που επιζητούσαν την ελευθερία.

Η κύρια γλώσσα που μιλάμε είναι τα Αγγλικά. Όχι τα Ισπανικά,τα Λιβανέζικα, τα Αραβικά, τα Κινέζικα, τα Γιαπωνέζικα, τα Ρώσικα ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν θέλετε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, μάθετε τη γλώσσα μας!

Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό. Αυτό δεν είναι κάποιο Χριστιανικό, ακροδεξιό, πολιτικό κίνημα, αλλά γεγονός: Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με Χριστιανικές αρχές, ίδρυσαν αυτή τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο. Αρμόζει, λοιπόν, να το δείχνουμε πάνω στους τοίχους των σχολείων μας.

Αν ο Θεός μας σας προσβάλλει, σας προτείνω να βρείτε άλλο μέρος του κόσμου για να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας. Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε, χωρίς ερωτήσεις. Αυτό που ζητάμε είναι να δεχτείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς, και να ζήσετε μαζί μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη.

Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε κι εσείς.

Όμως, μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να μουρμουρίζετε για τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που δίνετε όταν παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω, τον τρόπο ζωής μας, τότε σας ενθαρρύνω να εκμεταλλευτείτε μια άλλη μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας:

Το δικαίωμα να φύγετε!

Αν δεν είσαστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε!
Δε σας φέραμε εδώ με το ζόρι.
Εσείς διαλέξατε να έρθετε.
Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς διαλέξατε!»

Συμφωνώ και προσυπογράφω!!!!

Life is a movie

Ο πρώτος μήνας του 2010 και της πρώτης χιλιετίας πέρασε σχετικά γρήγορα. Για πολλούς ευχάριστα και για άλλους μίζερα μιας και δεν ήταν όλα τα γεγονότα ευχάριστα. Από την μια οι κινητοποιήσεις των αγροτών, το κλείσιμο των δρόμων, η ταλαιπωρία όλων των υπολοίπων και ο χωρισμός της ωραίας Ελένης για κερασάκι στην τούρτα (έτσι για γκλαμουριά).

Ξέρω πως οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν προβλέπετε να βελτιωθούν άλλα θα ήταν λάθος να τα βάψουμε μαύρα και να αφήσουμε την καθημερινότητα να μας πάρει από κάτω. Γι’ αυτό μην αφήσετε καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη για γέλιο και την συναναστροφή με φίλους. Φτιάξτε το δικό σας καθημερινό σενάριο και φροντίστε να πρωταγωνιστείτε εσείς σε αυτό και όχι αυτοί που σας την σπάνε. Και κυρίως, φροντίστε το σενάριό σας να μην είναι δράμα. Διαφορετικά περιοριστείτε στον ρόλο του κομπάρσου....

Καλό μήνα σε όλους!!!!

Some Like It....

Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς εγώ πάντως όταν έχω αϋπνίες προτιμώ να χαλαρώσω με ταινίες cartoon ή παλιές που ξαναβλέπονται ευχάριστα όσες φορές και να τις βάλεις στο DVD-player. Χθές ήταν πάλι μια τέτοια βραδιά και είπα να δω το “Some Like It Hot” με τους Marilyn Monroe, Tony Curtis και τον Jack Lemmon.

Ωραίες οι παλιές ταινίες του παλιού αμερικάνικου κινηματογράφου από τα χρόνια της αθωότητας κυρίως τα μιούζικαλ που αφήσανε εποχή. Προκειμένου να βλέπω τα σκουπίδια της TV καλύτερα να γυρίζω το χρόνο πίσω και να κλείνω ευχάριστα την μέρα μου.

Try It At Home...It works!!!!

Οι Stranglers σήμερα στην Θεσσαλονίκη

Για ακόμη μια φορά οι Stranglers έρχονται για να τιμήσουν με την παρουσία τους την πόλη μας. Ίσως να είναι και η τελευταία τους περιοδεία γι’ αυτό καλά θα κάνετε να δώσετε σήμερα όλοι το παρόν.

Είναι σχεδόν βέβαιο πως απόψε στο Block 33 θα περάσουμε όλοι μια μαγική βραδιά με όλες τους τις επιτυχίες....

Οι δισκογραφικές σκοτώνουν την μουσική

Στο χθεσινοβραδινό επεισόδιο του «ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ» άκουσα τον Γιάννη Γιοκαρίνη να λέει πως δεν βρίσκει δισκογραφική εταιρία για να βγάλει νέο δίσκο και έπεσα απ' τα σύννεφα!!!! Εκεί φτάσαμε δυστυχώς! Από την μια το κάθε τσουλί να βγάζει cd της μιας χρήσεως και από την άλλη οι δισκογραφικές να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να «πνίξουν» το καλό τραγούδι.

Τελικά δεν είναι η πειρατεία που σκοτώνει την μουσική (χάρη σε αυτήν άλλωστε πολλοί πιτσιρικάδες μάθανε, ψάξανε και ξεχώρισαν τα διαμάντια από την σαβούρα) άλλα οι ίδιες οι δισκογραφικές που τα τελευταία χρόνια χώνουν «σκουπίδια» στην αγορά. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως κάποτε πήγαινες σε δισκοπωλείο και δεν ήξερες τί να πρωτοαγοράσεις ενώ σήμερα (ακόμα και με το internet) ψάχνεις και δυσκολεύεσαι να βρείς κάτι αξιόλογο.

Τελικά μετά από 20 χρόνια ο στοίχος «Νοσταλγός του Rock ‘n Roll» είναι τόσο επίκαιρος όσο ποτέ.....

Λίγη τσίπα, βρε αδερφέ!!!!

Ακούγοντας τις προάλλες τον πρώην "γκαντεμοπρωθυπουργό" να μιλάει για την χρηματοδότηση από το κράτος στα κομματικά ιδρύματα που ανέρχεται σε ύψος 1.300.000 ευρώ ετησίως (δηλαδή 250.000 στο καθένα), μου έκανε εντύπωση που σε περίοδο κρίσης θεώρησε πως τα λεφτά δεν είναι πολλά και ότι ο ελληνικός λαός δεν σώζεται με αυτό το ποσό.

Λίγη τσίπα δεν βλάπτει σε κανέναν. Δεν φτάνει που τα κόμματα χρηματοδοτούνται από το κράτος, χρηματοδοτούμε και τα ιδρύματα τους. Έλεος!!! Από παντού να τα παίρνουν και τίποτα άλλο!!! Τόση ανοχή τελικά μόνο στην Ελλάδα πρέπει να υπάρχει.

Τα βλέπουμε, τα γνωρίζουμε κι ακόμα δεν λέμε να βάλουμε μυαλό....

Συνταγή "πρωτότυπου" σεναρίου

Παίρνουμε ένα σπασικλάκι-φλώρο και το βάζουμε μέσα σε ένα American High-School, ο οποίος είναι καψούρης με την μουνάρα-cheerleader του σχολείου, η οποία τα’ χει με τον «παίδαρο-γόη-αρχηγό-της-ομάδας-του-σχολείου» που τυγχάνει να είναι δημοφιλής σε όλους παρά τον κωλοχαρακτήρα του.

Όμως επειδή υπάρχει το «Αμερικάνικο όνειρο» θα βρεθεί η φόρμουλα ή εκείνο το γαμημένο μαγικό φίλτρο που θα φέρει τα πάνω κάτω για να συνωμοτήσει το σύμπαν που θα κάνει το σπασικλάκι μας τον ήρωα της ταινίας, που στο τέλος θα κερδίσει την καρδιά της δημοφιλής τσούλας που κατά βάθος όμως έχει καλή καρδιά.

Εκτός βέβαια αν μετά από την περιπέτειά του με το τσουλί καταλήξει δικαίως στην αγκαλιά της επίσης σπασίκλας φίλης του με τα χοντρά γυαλιά και τα σιδεράκια στα δόντια η οποία μέχρι το τέλος της ταινίας τα βγάζει σταδιακά και μεταμορφώνεται σε θεά!!!

...and THAT’S the American dream!
(κούνια που σας κούναγε)!!!!

Μια "αγάπη" από τα παλιά...

Το Hard Rock ήταν για μένα μέχρι το 1987 μια καθαρά ανδρική υπόθεση. Υπήρχε βέβαια και η Lita Ford άλλα εκείνη την χρονιά κι ενώ χάζευα όπως πάντα το MTV καψουρεύτηκα την Jan Kuhnemund, την κιθαρίστρια των Vixen.

Οι Vixen χαρακτηριστεί τότε ως «οι θηλυκές Bon Jovi» και το πρώτο τους album είχε γνωρίσει μεγάλη επιτυχία αφού είχε πουλήσει πάνω από 1.000.000 αντίτυπα. Δυστυχώς όμως, όπως πολλά καλά συγκροτήματα δεν αντέξανε στο χρόνο.

Σήμερα μετά από πολλά χρόνια έπεσε ο δίσκος ξανά στα χέρια μου και τον απόλαυσα.

Όσο για την ιστορία: η Jan Kuhnemund περιοδεύει ακόμα και σήμερα με τις Vixen σε διαφορετικό όμως line-up.

Άντε και στην Ελλάδα.....

Τελικά κάτι πάει να γίνει...

Μπορεί να ακούγεται παράλογο άλλα έχω την αίσθηση πως το τελευταίο διάστημα η Θεσσαλονίκη βρίσκει πάλι τον ροκ ρυθμό της. Οι διάφορες μουσικές σκηνές όπως ο "ΜΥΛΟΣ", το "BLOCK 33", το "PRINCIPAL", το "EIGHTBALL" άλλα και άλλοι χώροι όπως το "BOUTIQUE CLUB", φιλοξενούνε διάφορους έλληνες και ξένους καλλιτέχνες και κάνουν την πόλη να ξεφύγει από την «μπουζουκομάνα» κατάσταση. Καιρός ήταν.

Μακάρι να ανοίξουν κι άλλοι τέτοιο χώροι για να μας χαρίζουν μαγικές στιγμές όπως ακριβώς αρμόζει στην Θεσσαλονίκη διότι τα διάφορα σχήματα που έχει βγάλει στο παρελθόν και που βγάζει ακόμα δεν πρέπει να πάνε χαμένα στην αφάνεια....

Με αυτές τις σκέψεις πήγα χθές το βράδυ στο Club του Μύλου να απολαύσω το αφιέρωμα στον Tom Waits από την Γεωργία Συλλαίου and the Poison Band του Βασίλη "Blue" Σωτηρίου.

Πλατεία Αριστοτέλους 6:15 πμ

Οι γιορτές τελειώσανε, τα σχολεία ανοίξανε άλλα η πόλη ακόμα γιορτάζει. Κάποιοι στην πλατεία Αριστοτέλους φτάνουν με τα λεωφορεία για να πάνε στην δουλειά και άλλοι (που είναι περισσότεροι) παίρνουν τον δρόμο για το σπίτι.

Αυτά είναι: η κρίση, κρίση άλλα η Θεσσαλονίκη ΠΑΝΤΑ Θεσσαλονίκη!!!!

Όταν η λογοτεχνία συναντά το rock

Όσοι από σας γνωρίζετε για την δεκαετία του 80 θα γνωρίζετε σίγουρα και την μεγάλη επιτυχία “Atomic” από τους Blondie. Να ξεκαθαρίσω καταρχήν ότι εδώ μιλάμε για μια κομματάρα που έχει γράψει εποχή και ακούγεται ακόμα και στις μέρες μας. Άλλα κάτι που ίσως λίγοι να έχουν παρατηρήσει είναι πως όλος ο στοίχος αποτελείται όλο κι όλο από τρείς φράσεις:

α) Uh huh make me tonight
β) Uh huh make it magnificent tonight, και
γ) Oh your hair is beautiful

Και για το ρεφραίν ακούγετε ένα “ATOMIC” έτσι για να σπάσει η μονοτονία.
 
Θα μπορούσε άνετα να θεωρηθεί και «ο ύμνος της ξανθιάς» όμως από την άλλη είναι αξιοθαύμαστο πως τόσα λίγα λόγια (και άνευ ουσίας) έχουν γράψει τόση μεγάλη ιστορία....
 
Απολαύστε το με την "θεά" Deborah Harry....

Το πρώτο ποτό...

Την περασμένη Τρίτη και μάλιστα πέρσι συγκεκριμένα πήγαμε με τον Θέμη για ένα (?) ποτάκι σε γνωστό rock-bar της Θεσσαλονίκης. Ποτάκι με το ποτάκι, ο Θέμης μου πρότεινε να επιστρέψω στις "ρίζες" μου και να γίνω πάλι... blogger.

Ομολογώ πως η ιδέα του δεν μου άρεσε καθόλου διότι είχα συγκεκριμένους και σοβαρούς λόγους που είχα σταματήσει. Στους ρυθμούς όμως της rock μουσικής και με το ποτό είχα θυμηθεί το «ΓΙΑΤΙ είχα ξεκινήσει τότε» ....

“Θέμη....ΠΑΡ’ ΤΟ!!!! “